ဒီေန႔
ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာေနၾကတာက ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႔
လူ႔အခြင့္အေရး အေၾကာင္းပါ။ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးကို ေလးစား
လိုက္နာမႈ မရွိဘူးဆိုရင္ အဲဒီႏိုင္ငံကို မသက္သာလို႔ ဆက္ဆံ ရရင္ေတာင္မွ
ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ေဝဖန္မႈေတြကေန မလြတ္ကင္း ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္
ႏိုင္ငံတိုင္း လိုလိုဟာ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး ကိုေတာ့
အနည္းနဲ႔အမ်ား ဆိုတာလို ဂရုစိုက္ လာၾကရတယ္၊ လုံးဝ ဥပကၡာ ျပဳထားလို႔ေတာ့
မရဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ႏိုင္ငံေရး အရေရာ၊ စီးပြားေရး အရေရာ အေျပာင္းအလဲေတြ
ျပဳလုပ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီလို ေျပာင္းလဲ လာတာဟာ အသြင္သ႑ာန္ပိုင္း အရလည္း
ေျပာင္းလဲ လာသလို၊ အႏွစ္သာရပိုင္း အရလည္း ေျပာင္းလဲလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
အလြယ္ဆုံး ေျပာရရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ရာ ကေန ဖြဲ႔စည္းပုံ
အေျခခံ ဥပေဒနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရသစ္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့တယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရး စနစ္ စတဲ့ အျပန္အလွန္
ထိန္းေက်ာင္းတဲ့ စနစ္တစ္ရပ္ ေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။ အရင္ကလို အထက္ကအမိန္႔ ေအာက္က
အေကာင္ အထည္ေဖာ္တဲ့ စနစ္မ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ သိသာ ထင္ရွားတဲ့
အေျပာင္းအလဲ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။
ဖြဲ႔စည္းပုံ
အေျခခံ ဥပေဒကို လက္မခံ ႏိုင္ေသးတဲ့ သူေတြကိုေတာင္ သေဘာထား ကြဲလြဲတာေတြ
ေဘးဖယ္ၿပီး တူတာေတြ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး
ကိုယ္တိုင္က ေျပာဆိုထားတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ေစတနာကို ျပသဖို႔ လိုေန ေသးတယ္လုိ႔
အဲဒီေလာက္ထိကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုသြားတယ္။ ဒီေန႔ ႏိုင္ငံေရး
ေလာကမွာ ေျပာဆိုသုံးႏႈန္း ေနၾကတဲ့ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ (Transparency) ဆိုတာ
လက္ေတြ႔ျပသ လိုက္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မတူညီတဲ့
အျမင္ေတြ ရွိေပမယ့္ တူညီတာေတြကို ဘုံအက်ိဳးစီးပြား အတြက္
ေဆာင္ရြက္သြားမယ္၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံး ညီညြတ္ေရး ေဖာ္ေဆာင္ရာ မွာလည္း
ဒီေန႔အထိ လက္နက္ကိုင္ ဆန္႔က်င္ေနဆဲ ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္
အဖြဲ႔ေတြကိုလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ၁/၂၀၁၁ ကို ထုတ္ျပန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တံခါးကိုလည္း အၿမဲဖြင့္ထားဆဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ႏိုင္ငံေတာ္
သမၼတႀကီး မတ္လ (၃၀)ရက္ေန႔က ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာဆိုိခဲ့တဲ့
ပထမဆုံးမိန္႔ခြန္းမွာ ေျပာဆိုသြားခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျပည္ပ
ေရာက္ေနၾကတဲ့ သူေတြကိုလည္း ႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အမိႏိုင္ငံကို ျပန္လာ ႏိုင္ေၾကာင္းလည္း
ဖိတ္ေခၚထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္လာၾက ဖို႔လည္း ဆက္သြယ္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
စီးပြားေရး
ပိုင္းမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ မိုက္ခရိုနဲ႔ မက္ခရိုစီးပြားေရး
တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာဖို႔ အတြက္ အမ်ိဳးသားအဆင့္ အလုပ္ရုံ ေဆြးေႏြးပြဲ ေတြနဲ႔
ေက်းလက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရး အမ်ိဳးသားအဆင့္
အလုပ္ရုံ ေဆြးေႏြးပြဲ ေတြ က်င္းပခဲ့တာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲေတြကေန
ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရလာဒ္ေတြကို Action Plan ေတြအျဖစ္ ေရးဆြဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၿပီ
ျဖစ္တယ္လုိ႔လည္း သိရပါတယ္။
လူ႔အခြင့္အေရး
ပိုင္းနဲ႔ ဒီမိုကေရစီပိုင္းကို ျပန္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္လည္း အစိုးရသစ္က
ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ မူလ အခြင့္အေရးကို ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒအညီ ရရွိေအာင္
ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္မယ္ လုိ႔လည္း အတိအလင္း ေၾကျငာထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ မီဒီယာ
လြတ္လပ္ခြင့္ ပိုင္းမွာလည္း တိက်တဲ့ ဥပေဒေတြ ထြက္ေပၚလာတာ မရွိေသး ေပမယ့္
အေတာ္ေလး ေျဖေလ်ာ့ ေပးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အရင္က ေဖာ္ျပခြင့္မရတဲ့
သတင္းေတြကို မီဒီယာ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေတြ႔ျမင္လာရပါတယ္။ ILO ရဲ႕အကူအညီနဲ႔
အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္း ေတြလည္း အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္မွာ
ေဆြးေႏြးေနၿပီ လို႔လည္း သိရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ၾကက္ေျခနီ ေကာ္မတီ ICRC
နဲ႔လည္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး ကိုယ္စားလွယ္
မစၥတာ ကင္တားနား ကိုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္ခြင့္ျပဳခဲ့တာ
ေတြ႔ရပါတယ္။
ၿခံဳၿပီးၾကည့္ရင္
အစိုးရသစ္ရဲ႕ ရက္ေပါင္း(၁၅၀)ေက်ာ္ သက္တမ္းအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး၊
စီးပြားေရး ဆိုင္ရာ အေျပာင္းအလဲ ေတြဟာ အသြင္သ႑န္ပိုင္း အရေရာ
အႏွစ္သာရပိုင္း အရေရာ ေျပာင္းလဲ လာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔
ဒီမိုကေရစီေရး အေျခအေနေတြ ဟာလည္း အစိုးရသစ္ရဲ႕ သက္တမ္းနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္
ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ မ်ားစြာ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ လာတယ္လုိ႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ရက္(၁၅၀)ေက်ာ္ သက္တမ္းသာ ရွိေသးတဲ့ အစိုးရသစ္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔
ရလာဒ္ေတြကို ႏွစ္ေပါင္း (၁၅၀)ေက်ာ္ သက္တမ္းရွိတဲ့ အစိုးရေတြနဲ႔
ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈ မရွိဘူးလို႔ ဆိုရင္ေတာ့ ေအာင္မင္းေျပာတာ
ဒီတစ္ခါေတာ့ တကယ္ လြန္တယ္လုိ႔ပဲ ဆိုခ်င္တယ္ဗ်ာ။